Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2014

ΝΕΑ ΠΛΗΘΩΡΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ

«Επιθυμούσε να τους καλέσει στην διπλή εορτή Του»
 
Την ημέρα των Θυρανοιξίων του προσκυνηματικού Ναού του Αγίου Ραφαήλ, 2α Σεπτεμβρίου 2010, ήλθε μια γιαγιά με την εγγονή της στην Ιερά Μονή να την επισκεφθούν και να προσκυνήσουν τον Άγιο Ραφαήλ. Σε συζήτηση με κάποιον πατέρα είπαν ότι γνώριζαν για αρκετό καιρό ότι υπήρχε μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ στο Άνω Σούλι Μαραθώνος και είχαν αποφασίσει από μήνες να το επισκεφθούν. «Τυχαία», λοιπόν, αποφάσισαν αυτή την ημέρα για να πραγματοποιήσουν την απόφασή τους. Ο πάτερ λοιπόν τους απήντησε ότι «τυχαία» αυτή η ημέρα που εκείνες αποφάσισαν είναι η ημέρα που ο Άγιος εμφανίστηκε ζωντανά στον τόπο όπου χτίστηκε η εκκλησία Του και ότι την ημέρα αυτή το Μοναστήρι εορτάζει διπλά, και εις ανάμνησιν της θαυμαστής ζωντανής παρουσίας του Αγίου στον τόπο αυτό και διότι «τυχαία» την ημέρα αυτή γίνονται τα Θυρανοίξια αυτού του Ιερού Ναού που ο ίδιος ο Άγιος ζήτησε να χτιστεί και με την παρουσία Του υπέδειξε τον τόπο ανεγέρσεώς του. Μόλις συνειδητοποίησαν όλα αυτά οι ευλαβείς προσκυνήτριες συγκλονίστηκαν, διότι κατάλαβαν ότι ο Άγιος τους φώτισε να διαλέξουν τη συγκεκριμένη ημέρα για να επισκεφθούν το Μοναστήρι του, από αγάπη και ενδιαφέρον προς αυτές, επιθυμώντας να τις καλέσει στη διπλή Εορτή Του. Ευχαρίστησαν λοιπόν συγκινημένες τον Άγιο Ραφαήλ και δόξασαν το Θεό και τον Άγιο για την αγάπη και μέριμνά Τους.
«Ο Άγιος Ραφαήλ εισάκουσε την προσευχή σου!!»
 Η κ. Δ. Π., είδε ένα όνειρο ότι βρισκόταν στο Εκκλησάκι του Αγίου Ραφαήλ στο Άνω Σούλι Μαραθώνος, μαζί με πλήθος κόσμου. Στον Ιερό Βράχο του Αγίου Ραφαήλ είδε ότι βρισκόταν μια μεγάλη ολόσωμη εικόνα του Αγίου Ραφαήλ, αλλά υπήρχαν και κάποια βελούδα και άλλα υφάσματα αγίας τραπέζης μπροστά στην εικόνα του Αγίου Ραφαήλ και δεν μπορούσαν να περάσουν οι υπόλοιποι προσκυνητές στον Άγιο Ραφαήλ να Τον προσκυνήσουν. Και σκέφτηκε η κ. Δ.: Γιατί είναι τα πράγματα αυτά μπροστά στον Άγιο και δεν μπορούν οι άνθρωποι να προσκυνήσουν; Και είδε τότε ένα κοριτσάκι (ήταν η Αγία Ειρήνη) με μαύρα ρούχα (ήταν περίοδος Σαρακοστής όταν είδε το όνειρο) και ξεπρόβαλε μέσα από το πλήθος του κόσμου, ήρθε δίπλα της και της λέει: «Κυρία Δ., ο Άγιος Ραφαήλ εισάκουσε την προσευχή σου. Αυτό που θέλεις και ζητάς, θα στο κάνει». Και ξύπνησε. Αυτό που παρακαλούσε ήταν να βρει έναν άξιο και τίμιο γαμπρό η κόρη της, η οποία ήταν ακόμα ανύπαντρη. Από τότε είχε ελπίδα και εμπιστοσύνη στον Άγιο Ραφαήλ και τη συνοδεία Του, Άγιο Νικόλαο και Αγία Ειρήνη ότι θα τακτοποιήσουν το γάμο της κόρης της με τον καλύτερο τρόπο. Συνέχισε παράλληλα καθημερινά να προσεύχεται στους Αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη, καθώς και στον Άγιο Εφραίμ, στην Ιερά Μονή του Οποίου διαμένει σχετικά κοντά.
Περίπου ένα χρόνο μετά, η Σ. Π., κόρη της κ. Δ., είδε ένα όνειρο ότι βρισκόταν στο Εκκλησάκι του Αγίου Ραφαήλ στο Άνω Σούλι Μαραθώνος και γινόταν λειτουργία και βρισκόταν και το Άγιο Λείψανο του Αγίου Εφραίμ μέσα στην Εκκλησία. Κάποια στιγμή, είδε το Λείψανο του Αγίου Εφραίμ να σηκώνεται και να την δείχνει, λέγοντας: «Και εγώ, θα σε βοηθήσω!». Με αυτό το όνειρο ενδυναμώθηκε και ενισχύθηκε πολύ η πίστη της Σ. Π. Πιστεύει ακράδαντα ότι έχει βοηθούς και τους δύο Αγίους και ότι με την μεσιτεία τους είναι βέβαιη ότι το θέμα του γάμου της θα τακτοποιηθεί με τον βέλτιστο τρόπο.
Ο Άγιος Ραφαήλ μάλιστα βοήθησε την Σ. Π. θαυματουργικώς με ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε. Ο γιατρός, την εξέτασε και βρήκε όγκο στο δεξιό μαστό και μετά από βιοψία ανακάλυψε ότι ήταν κακοήθης. Στη Σ. Π. δεν είπαν ότι ήταν κακοήθης, αλλά είπαν ότι πρέπει να γίνει «προληπτικά» άμεση επέμβαση για να αφαιρεθεί ο όγκος. Η μόνη που ήξερε την πραγματικότητα ήταν η μητέρα της, η κ. Δ. Π., που την είχαν συνεχώς με το πιεσόμετρο, καθώς κόντευε να πάθει εγκεφαλικό από τη στενοχώρια και την αγωνία της. Τελικά η κ. Δ. Π. εξομολογήθηκε τον πόνο της σε έναν από τους πατέρες του Αγίου Ραφαήλ στο Άνω Σούλι, ο οποίος της συνέστησε ψυχραιμία και της έδωσε λαδάκι από την ακοίμητη κανδήλα του Αγίου Ραφαήλ. Η κ. Δ. Π. πήγε αμέσως το λαδάκι στην κόρη της και με πίστη στον Άγιο Ραφαήλ της είπε να βάλει στο σημείο που υπήρχε το πρόβλημα. Μετά από λίγες ώρες έγινε η εγχείρηση. Ο γιατρός έμεινε έκπληκτος όταν συνειδητοποίησε ότι … ο όγκος είχε γίνει όντως καλοήθης. «Πρώτη φορά στη ζωή μου είδα τέτοιο πράγμα!!» τους είπε. Πρόσθεσε μάλιστα, στον αδελφό της εγχειρισθείσας: «Να πάτε να ανάψετε μια λαμπάδα για την αδελφή σας, γιατί έγινε θαύμα». Από τότε η Σ. Π. χαίρει άκρας υγείας και γνωρίζοντας πλέον την πραγματικότητα όσον αφορά στο τι της συνέβη, έχει πια πολύ μεγάλη ευγνωμοσύνη και ατράνταχτη εμπιστοσύνη στους θαυματουργούς Αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη και για την υγεία της και για την αποκατάστασή της.
«… Είμαι η Ρηνούλα, αύριο θα έρθω να σε πάρω. Μη φοβηθείς!!»
Η κ. Ελένη Μ. υπαγόρευσε το παρακάτω κείμενο σε έναν από τους πατέρες του Μοναστηριού του Αγίου Ραφαήλ με την εντολή να το μάθουν όλοι, για να καταλάβει ο κόσμος ότι η Αγία Ειρήνη κάνει θαύματα. Γιατί, κατά τα λεγόμενα της κ. Ελένης, «υπάρχουν και άνθρωποι άπιστοι και πρέπει να καταλάβουν κι’ αυτοί. Γι’ αυτό πρέπει να μην κρύβουμε τα θαύματα των Αγίων …». Το κείμενο είναι το ακόλουθο:
Τρεις μέρες πριν πεθάνει η ανιψιά μου η Στέλλα Διαμαντή, 49 χρονών ήτανε, έγινε το περιστατικό αυτό που θα σας πω. Η Στέλλα υπέφερε από καρκίνο και ήτανε σε αθλία κατάσταση. Ο αδελφός της την πρόσεχε. Ήτανε και οι νοσοκόμες στο δωμάτιο. Και βλέπει μια κοπελίτσα, μικρή, στα άσπρα ντυμένη, και είχε και φτερά, όπως είναι οι άγγελοι. Δεν πατούσε καθόλου κάτω, πετούσε. Και πήγε, της χάιδεψε το κεφαλάκι της και της λέει: «Μη στεναχωριέσαι, εγώ σε προσέχω». Δυο-τρεις φορές της έβαλε το χέρι στο κεφάλι και μετά έφυγε. Και του λέει του αδελφού της η Στέλλα: «Ηλία, η κοπέλα, η κοπέλα, να, φεύγει. Ήρθε και με είδε και μου είπε ότι τη λένε Ρηνούλα». Και της λέει: «Δεν είσαι καλά ρε Στέλλα μου, τι λες τώρα, δεν θα την βλέπαμε εμείς την κοπέλα»; «Μα καλά, δεν την είδες την κοπέλα»; «Όχι δεν την είδα». Επί τρεις ημέρες συνέβαινε το ίδιο πράγμα. Και ήτανε και άλλοι, αλλά δεν την έβλεπαν. Την τρίτη ημέρα, και πάλι την επισκέφθηκε η Αγία Ειρήνη. Πήγε και της χάιδεψε το κεφάλι και της είπε: «Είμαι η Ρηνούλα. Αύριο, θα έρθω και θα σε πάρω μαζί μου. Να μη φοβάσαι!». Και την επομένη ημέρα, η Στέλλα εκοιμήθη. Έφυγε ειρηνικά, υπό την αγαθή και κραταιά προστασία της Αγίας Ειρήνης. Μακάριοι οι άνθρωποι που βρίσκουν τέτοιο θάνατο και αναχωρούν από τον κόσμο αυτό, απολαμβάνοντας την προστασία των Αγίων. Οι ψυχές τους πορεύονται με ασφάλεια και ακατακρίτως στην αιώνια χαρά του Θεού, όπου στεφανώνονται για τις πίκρες, τις στενοχώριες, τους πόνους και τους κόπους της επίγειας ζωής τους.
 
«… Εδώ να προσκυνήσεις!»
Η κ. Ασημίνα Χ. αντιμετώπιζε για καιρό διάφορα προβλήματα στη ζωή της. Τελευταία προστέθηκε ακόμα ένα, το χειρότερο από όλα, το οποίο προκλήθηκε από πρόσωπο του περιβάλλοντός της που πονηρά και με δόλο εξαπάτησε την οικογένειά της, αφήνοντας τη ξαφνικά με δυσβάστακτες οικονομικές και δυνητικά ποινικές εκκρεμότητες. Φυσικό ήταν όλη η οικογένειά της να βιώνει δύσκολες και επίπονες καταστάσεις γεμάτες άγχος, στεναχώρια και απογοήτευση. Παρόλα αυτά, η κ. Ασημίνα είχε μεγάλη πίστη στο Θεό και στον Άγιο Ραφαήλ και δεν το έβαζε κάτω. Από τότε που συνδέθηκε με τον Άγιο Ραφαήλ και το Μοναστήρι Του στο Άνω Σούλι του Μαραθώνος, ερχόταν συχνά, προσκυνούσε, προσευχόταν, συζητούσε τους προβληματισμούς της με τους πατέρες και πάντοτε έφευγε ανανεωμένη και αισιόδοξη, με τη χάρη του Θεού και του Αγίου Ραφαήλ. Οι πατέρες βεβαίως, πάντοτε της τόνιζαν να έχει πίστη στο Θεό και στους Αγίους, και συγκεκριμένα στον Άγιο Ραφαήλ και τους συν Αυτώ μαρτυρήσαντες Αγίους Νικόλαο και Ειρήνη. Της επαναλάμβαναν κάθε φορά την ακράδαντη πεποίθησή τους ότι ο Άγιος Ραφαήλ θα την βοηθήσει και θα δώσει αίσια έκβαση στα προβλήματά της, παρά το ότι δεν φαίνεται ακόμα το πώς και το πότε.
Μια Κυριακή, λοιπόν, είδε σε όνειρο ότι βρισκόταν στον Προσκυνηματικό Ναό του Αγίου Ραφαήλ στο Άνω Σούλι του Μαραθώνος και ήταν ένας από τους πατέρες της Ιεράς Αδελφότητος σε ένα σημείο του Ναού και της λέει: «Ασημίνα, εδώ να προσκυνήσεις!». Και της δείχνει μια Ιερά Εικόνα στην οποία διέκρινε κάποια από τα χαρακτηριστικά του προσώπου του Αγίου Ραφαήλ. Πλησίασε, λοιπόν, η κ. Ασημίνα και καθώς προσκυνούσε, βλέπει να βγαίνει μία δυνατή λάμψη από την εικόνα. Και της λέει ο πατέρας εκείνος: «Είδες που σου είχα πει ότι θα σε βοηθήσει ο Άγιος Ραφαήλ;». Αφού ξύπνησε η κ. Ασημίνα, άρχισε να σκέπτεται το όνειρο που είδε και τι μπορεί ακριβώς να σημαίνει. Δύο μέρες μετά, γίνεται το πρώτο δικαστήριο για την απάτη για την οποία είχε βρεθεί κατηγορούμενη και βγαίνει αθωωτική δικαστική απόφαση για εκείνη, νομικά και οικονομικά. Ταυτοχρόνως και αυτεπάγγελτα κινείται ποινική διαδικασία εναντίον εκείνου που την είχε εξαπατήσει. Ο δικηγόρος της κ. Ασημίνας έμεινε έκπληκτος. Δεν περίμενε τέτοια μεγάλη επιτυχία, η οποία αποτελούσε πλέον «νομικό προηγούμενο» που θα ενίσχυε τις θέσεις της εξαπατηθείσης κ. Ασημίνας και στις επόμενες δίκες. Το θαύμα είχε γίνει. Πριν προλάβει να έρθει στο Μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ και να εξομολογηθεί το όνειρό της διεπίστωσε ότι είχε γίνει πραγματικότητα. Ο Άγιος Ραφαήλ την είχε βοηθήσει, όπως της το είχαν διαβεβαιώσει οι πατέρες της Αδελφότητος του Αγίου Ραφαήλ. Ο Άγιος Ραφαήλ, για άλλη μια φορά είχε μεγαλουργήσει. Η πραγματικότητα είχε για άλλη μια φορά δείξει ότι ο Θεός και οι Άγιοι δεν εγκαταλείπουν τον άνθρωπο όταν εκείνος Τους εμπιστεύεται τη ζωή του, διατηρώντας την πίστη και την ελπίδα του σε Αυτούς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου